Doing Good  What´s Right

Ervaringen uit het sociaal domein

Het begin

‘Doinggoodwhatsright’ (‘Het juiste goed doen’) staat voor handelen in een situatie waarbij aan het belang van een individu recht gedaan moet worden, terwijl (de uitvoering van) de regels anders voorschrijven.

 

Wij doen allemaal erg ons best het goed te doen, waarbij vaak voorbij wordt gegaan aan het goede.
Door een over bureaucratisering komen individuele gevallen in de knel. Jarenlang kwamen wij weg
met opmerkingen zoals ‘wij kunnen niet voor iedereen uitzonderingen maken’ of ‘wij moeten nou
eenmaal denken aan het grote geheel’ en allerlei afgeleiden daarvan.

Inmiddels bestaat het grote geheel uit allerlei individuele gevallen en kan je met recht spreken over
het systeem wat niet (meer) is afgestemd op de leefwereld. De mensen die wel in het systeem
passen kunnen gebruik maken van een goed functionerend overheidssysteem, verzorgingsstaat en is
elk mens die rechtvaardig in Nederland verblijft, ongeacht financiële positie, geloofsovertuiging, ras
en geaardheid, min of meer in staat te leven volgens een aanvaardbaar niveau, met gelijke kansen te
worden die je wil zijn.

Dat het voor de ene persoon moeilijk is doelen te realiseren dan voor een ander is een gegeven en
het initiatief streeft niet naar uniformiteit. Het gaat om rechtvaardigheid, humanisme en gezond
verstand.

 

Een jaar geleden sprak ik een Canadese dame in Amsterdam en wij hadden het over de verschillen en overeenkomsten van ons beider naties en prezen elkaars samenlevingen. Ik noemde het integratievraagstuk zoals men er in Canada mee omgaat en het feit dat het parlement bestaat uit een gelijk deel vrouwen als mannen, aangevoerd door een pré vijftiger, als voorbeeld waar wij iets van kunnen leren. Waarop deze dame een verhaal vertelde over een bus chauffeur in Toronto die na 2x zijn ronde te hebben gereden nog steeds een groep vluchtelingen ontredderd bij dezelfde bushalte zag staan waarop hij de bus stopte, de inzittende uitlegde wat hij had waargenomen, hun vriendelijk verzocht uit te stappen en de volgende bus te pakken omdat hij de groep naar het asielzoekerscentrum gaat brengen. Vrijwel alle inzittenden stapte uit en gingen zonder morren bij de halte staan waarna de chauffeur de asielzoekers binnen liet en naar het asielzoekerscentrum bracht. Bij terugkomst bij de remise werd de chauffeur ontslagen waarna er op social media een enorme rel ontstond en de maatschappij werd verweten de goedwillende man te straffen voor wat er gedaan moest worden. Dit resulteerde dat de chauffeur weer terug in zijn functie mocht komen en een nationale held werd. ‘He just did what need to be done’!

Ik was geraakt door haar verhaal en zei dat ik mij herken in de buschauffeur in de uitvoering van mijn werkzaamheden.Omdat ik besluiten neem op basis van wetgeving en namens burgermeester& wethouders de wet
uitvoer, kan je niet zomaar raak doen. Het ligt echt wel binnen bereik om een ….????

Dat wordt niet altijd in dank afgenomen door direct collega’s en ik moet vaak de confrontatie aan met afwijkende standpunten. Dat is niet altijd makkelijk en soms wordt dat wel eens te veel, waarop ik haar vertelde er ook onzeker van te worden. Hierop zei zij: Come on Frank, carry om, maybee you are the modern Robin Hood, keep it up!